زندگی بازیکنان گلف چگونه می‌گذرد؟

بازیکنان گلف PGA Tour (به عنوان معتبرترین تورنمت گلف جهان) زندگی خودشون را زیر آفتاب و در هوای باز می‌گذرانند. اگر پیش از این فکر می‌کردید در زندگی آنها فقط تفریح و سفر و خوشگذرانی وجود دارد پس سخت در اشتباهید. با وبلاگ آیلند همراه باشید تا به شما نکاتی از زندگی و سختی‌هایی که یک بازیکن گلف تحمل می‌کند را بگوییم.

آیا تا حالا برای شما پیش آمده که یک روز، وقتی روی صندلی محل کارتان نشسته اید به این فکر کنید که زندگی‌ شما چه فرقی می‌کرد اگر یک بازیکن حرفه‌ای ورزشی بودید؟ یا به صورت مشخص‌تر، اگر یک بازیکن گلف در تورنمت PGA Tour بودید؟ این قضیه برای من بسیار پیش آمده که راجع به زندگی یک بازیکن حرفه‌ای گلف از من سوال می‌کنند. پس بگذارید حالا که من در این زمینه یک متخصص هستم برایتان راجع به سختی‌های زندگی یک بازیکن گلف بگویم.

در زمین گلف نمی‌شود دوست پیدا کرد

نخستین مورد این هست که یک بازیکن گلف زندگیش را در مهمانی‌ها و مراسم جشن و آشنا شدن با افراد مختلف نمی‌گذراند. این کوتاه‌ترین بخش زندگی یک بازیکن گلف هست که شما آن را می‌بینید. جوانی من در زمین‌های گلف سپری شد و فرصت زیادی برای معاشرت و زندگی با دیگر آدم‌ها نداشتم. بگذارید برایتان یک صحنه تکرار شونده در مسابقات گلف را توصیف کنم. اگر شما وارد اتاق پذیرایی یک تورنمت گلف شوید و بخواهید با بازیکنان خوش و بش کنید می‌بینید که هر کدام از آنها کنار یک میز جداگانه نشسته، جدا از هم و تنها مثل جزیره‌های پراکنده در اقیانوس. گلف یک ورزش تک نفره هست و هم تیمی معنایی در این بازی ندارد. در یک تورنمت معمولی گلف حداقل 144 بازیکن شرکت می‌کنند و اینجا هم مثل بقیه موقعیت‌های زندگی اینگونه است که همه آدم‌ها با هم نمی‌توانند رفیق شوند و رابطه دوستی ایجاد کنند. البته باید این موضوع را هم به شما بگویم که من هیچوقت یک دعوا و کتک کاری در زمین گلف ندیدم اما تا دلتان بخواهد بحث و مشاجره دیدم که نزدیک بود به یک دعوای واقعی ختم شود. در زمین‌های گلف شما بازیکنان زیادی را می‌توانید پیدا کنید که از دیگر بازیکنان متنفرند! بدون اینکه بخواهم اسم کسی را بیاورم می‌توانم به شما قول بدهم که بازیکنان معروف و مشهور زیادی وجود دارند که تقریبن تمام گلف بازهای جهان از آنها متفرند. من همیشه فکر می‌کردم که می‌توانم با همه انسان‌ها کنار بیایم ولی پیشخدمت caddies (کسی که کیفِ چوب‌های گلف بازیکنان را جابجا می‌کند) من می‌داند کسانی هستند که من حتی از نزدیک شدن و دیدن آنها هم کهیر می‌زنم. اما یک نکته مشترک بین همه بازیکنان گلف وجود دارد و آن هم این است که…

ما به بازیکنان ورزش‌های دیگر و قراردادهای مدت دار آنها بشدت حسادت می‌کنیم!

در گلف ما هزینه مسابقات‌مان را خودمان می‌دهیم. در تمام ورزش‌های مهم دیگر یک بازیکن قراردادی را امضا می‌کند و همیشه ضمانتی وجود دارد که پرداخت‌ها به او انجام خواهد شد و این پرداخت‌ها بدون توجه به مصدومیت احتمالی یا بد بازی کردن او انجام خواهد شد، همه جا بجز زمین‌های گلف. اگر مصدوم شوید و نتوانید بازی کنید پولی هم گیرتان نخواهد آمد. می‌دانم الان دارید به چه چیزی فکر می‌کنید، به اسپانسرها. هر وقت شما اسم و برند شرکتی را روی کلاه یا کیف گلف‌تان بزنید قطعن قرارداد و پرداخت‌های مختلفی را به دست می‌آورید. مشکل اینجاست که بیشتر مواقع قراردادهای گلف بشدت سفت و سخت و تنگ نظرانه بسته می‌شوند، اگر شما در طول فصل مصدوم شوید یا نتوانید کل فصل را بازی کنید پس نباید انتظار پرداخت مناسبی را داشته باشید. با تمام این حرف‌ها اما باید به من اعتماد کنید و همیشه منتظر یک شرکت باشید تا با قرارداد به سراغتان بیاید زیرا…

شرکت در یک تورنمت گلف بسیار هزینه بر است.

بدون اینکه بخواهم با جزئیات حوصله سر بر راجع به قراردادها و تزریق پول به مسابقات گلف شما را خسته‌ کنم، سعی می‌کنم اصول و مسائل بنیادی را برایتان توضیح بدهم. دوران بازنشستگی ما بر اساس کیفیت زمان بازی کردن‌مان ارزش گذاری می‌شود. هرچقدر ما بهتر بازی کرده باشیم، دوران بازنشستگی بهتری خواهیم داشت.

پرداخت‌ها به یک بازیکن گلف از زمانی شروع می‌شود که او در یک تورنمت معتبر برنده شود و مشکل بزرگ این است که تعداد زیادی بازیکن با کیفیت برای به دست آوردن این شرایط می‌جنگند. برای اینکه از نظر مالی بصورت کامل تامین شوید احتیاج به پنج سال بازی مداوم و حضور در مسابقات  گوناگون دارید. (در کمترین حالت باید هر سال در 15 تورنمت گلف حضور داشته باشید) در مورد خود من اینگونه بود که به مدت ده سال در تورنمت‌های مختلف شرکت کردم و 184 پرداخت بیمه‌ای انجام دادم. این پرداخت‌ها را از سال 1997 شروع کردم و اکنون بیمه بازنشستگی من حدود 2 میلیون دلار ارزش دارد. حتی برای بازیکنی که آنقدرها هم در گلف حرفه‌ای و موفق نبوده است این عدد منصفانه نیست. درست است، شاید شما حق داشته باشید که من را حریص بدانید ولی باید شرایط یک بازیکن معمولی گلف را با یک ورزشکار دیگر مقایسه کنید.

دارو و دوپینگی که شما را تبدیل به یک بازیکن بهتر کند در گلف وجود ندارد.

ممکن است شما یک آدم معمولی با قد و وزن معمولی باشید و متاسفانه هیچ دارویی وجود ندارد که بتوانید با آن دوپینگ کنید و بازیکن بهتری بشوید. (متاسفانه رو شوخی کردم، جدی نگیرید) اگر از استروئیدهای آنابولیک anabolic steroids یا هورمون های رشد Growth hormone استفاده کردید، پس من با کمال میل حاضرم با شما گلف بازی کنم چون مطمئنم به راحتی می‌توانم شکستتان بدهم. گلف بازی‌ای است که بر مبنای کنترل احساسات و درست فکر کردن در آن میتوان موفق شد نه اینکه چقدر زور بازو یا استقامت بدنی دارید. درضمن اینکه شما بازوهای قوی داشته باشید باعث نمی‌شود که به توپ ضربه محکم‌تری بزنید و آن را به فاصله دورتری بفرستید. فکر میکنید جان دالی John Daly در طول زندگیش چند بار به باشگاه رفته و بدنسازی کرده است؟ مواد و ترکیبات دارویی و هورمونی وجود داره که بازیکنان گلف را باهوش‌تر کند؟ من که فکر نمی‌کنم همچین چیزهایی وجود داشته باشد. گلف ورزشی است که هر بازیکن با خودش و آرامش یا ناآرامی درون مغزش باید آن را انجام دهد.

یواش و آرام بودن بازی گلف یک مشکل بزرگ هست، نیست؟

بارها اتفاق افتاده که وقتی من در خانه‌ام بودم و تلویزیون در حال پخش مسابقه گلف بوده اطرافیانم به من گفته‌اند که از روند آرام بازی حوصله‌ام سر نمی‌رود؟ چرا اینقدر گلف یواش و آرام پیش می‌رود؟ خوب، این یک نظر اشتباه راجع به گلف هست و باید بدانید که مشکل از بازیکنان تنبل و خسته گلف هست که بنظر می‌رسد بازی گلف آرام پیش می‌رود.

تصور کنید که دو ماشین در بزرگراه کنار هم و آرام و بدون عجله در حال رانندگی هستند و به ماشینِ دیگری اجازه نمی‌دهند از آنها سبقت بگیرد. برای آنها اهمیتی ندارد که یک ماشین پشت سرشان گیر کرده یا هزار تا. همه ما که آن پشت گیر کرده‌ایم در حال دعا کردنیم که شاید گشت بزرگراه سر و کله‌اش پیدا شود و این مشکل را برایمان حل کند. در گلف هم ما با چنین مشکلی روبه رو هستیم. متاسفانه قانونی برای اینکه بازیکنان را مجبور به سرعت بخشیدن به بازی کند وجود ندارد و باید امیدوار باشیم خودشان کمی سرعت به بازی بدهند. فقط می‌توانم این قضیه را به شما اطمینان بدهم که گلف، بازی آرام و حوصله سر بری نیست، البته نباید انتظار هیجانی در حد والیبال یا بسکتبال را هم از آن داشته باشید.

اگر هنوز هم برای شما شکی راجع به گلف و گلف بازی وجود دارد تنها راه حل اینست که خودتان دست به کار شوید و چند راند گلف بازی کنید. اینجوری میتوانم به شما قول بدهم نظرتان راجع به این ورزشِ فوق العاده عوض خواهد شد. زمین گلف آیلند فرصت و امکانی در دسترس و نزدیک را برای شما فراهم میکند تا به تجربه بازی گلف بپردازید.

اگر به جزئیات دیگری از زندگی قهرمانان ورزش گلف و مسابقات مهم آن علاقمندید هم میتوانید مقاله قهرمانان گلف چه ژاکت‌هایی می‌پوشند؟ را در وبلاگ آیلند بخوانید.

منبع

قهرمانان گلف چه ژاکت‌هایی میپوشند؟

احتمالن شما هم در عکس‌ها و فیلم‌های گلف دیده‌اید که قهرمانان گلف هنگام دریافت جوایزشان کت‌هایی با رنگ‌های روشن و طرح‌های عجیب غریب می‌پوشند. این رسم که قهرمان گلف با چنین کت‌هایی در برابر دوربین‌ها ظاهر شود و جایزه‌اش را دریافت کند سابقه‌ای طولانی دارد. در این مقاله وبلاگ آیلند ما را همراهی کنید تا ببینیم قهرمانان گلف در تورنمت‌های مختلف چه ژاکت‌هایی می‌پوشند.

تورنمت‌های گلف و کت قهرمانان

برنده مسابقات بزرگ The Masters awards گلف هر سال ژاکت سبز افسانه‌ای را می‌پوشد که بین علاقمندان به گلف جایگاهی مقدس دارد اما بقیه تورنمت‌ها و برندگان آنها چه ژاکتی می‌پوشند؟ با ما همراه باشید تا ببینیم بقیه برندگان گلف در تورنمت‌های بزرگ چه ژاکتی را می‌پوشند.

مسابقات RBC Heritage

مسابقات RBC Heritage به قهرمان سالانه‌اش ژاکتی شطرنجی می‌دهد. هر چند احتمال اینکه شما علاقه‌ای به پوشیدن این کت در یک مراسم رسمی یا مهمانی داشته باشید بسیار کم است اما در تورنمنت  RBC Heritageقطعن از پوشیدن ژاکت شطرنجی قرمز رنگ بسیار خوشحال خواهید شد.

مسابقات Quail Hollow

مسابقات Quail Hollow در کارولینای شمالی ایالات متحده و در کلوب گلفی به همین اسم برگزار میشود. ساده و کلاسیک تعریفی است که برای ظاهرِ کت برنده این مسابقات می‌شود از آن استفاده کرد. مدیران این تورنمت هیچوقت دنبال طرح‌های عجیب برای کت‌هایشان نبودند و با یک کت ساده آبی رنگ، قهرمانی گلف بازها را جشن می‌گیرند. این کار انتخاب خوب و بی‌دردسری هست ولی شاید بعضی وقتها هم خیلی جلب توجه نکند!

تورنمنت محدود آرنولد پالمر Arnold Palmer Invitational

مانند مسابقات Quail Hollow در تورنمنت محدود آرنولد پالمر هم قهرمانان با یک کت شیک و ساده آبی رنگ ظاهر می‌شوند. رنگی همیشه شیک که با کتی اندازه و جذاب روی بدن قهرمانان گلف از جمله تایگر وودزTiger Woods نشسته است.

تورنمت محدود Crowne Plaza Invitational

آیا مسئولان این تورنمت دقیقن از روی کت قهرمانان RBC Heritage کپی کرده‌اند یا خط‌های چهارخونه این لباس خلاف جهت آن یکی است؟ حتی اگر این طور باشد هم باز باید بعد از قهرمانی در تورنمنت Crowne Plaza کت قهرمانی را ته کمد لباس‌هایتان قایم کنید و کمتر آدمی پیدا می‌شود که حاضر شود این کت را در مراسمی غیر از تورنمنت کراون پلازا بپوشد.

تورنمنت استاد بزرگ استرالیا Australian Masters

این کت زرد رنگ به قهرمان سالانه مسابقات استاد بزرگ استرالیا (که درواقع همان ورژن استرالیایی استاد بزرگ اصلی است) داده می‌شود. بگذارید در همین حد بگوییم که کت سبز رنگ مسابقات مسترز خیلی خیلی بهتر از این کت زرد قهرمانان مسترز استرالیاست.

مسابقات آزاد ولووی چین Volvo China Open

بالاخره به یک کت خوب و قشنگ رسیدیم. قهرمان مسابقات آزاد ولووی چین با یک کت با دوخت و طراحی محلی به خانه‌اش برمی‌گردد. یک کت سنتی و طلایی رنگ با دکمه‌ها و طراحی سنتی چینی. این مسابقات رای من برای بهترین کت قهرمان گلف را به خودش اختصاص میدهد.

مسابقات گرند اسلم PGA Grand Slam of Golf

چیز زیادی راجع به ژاکت قهرمان این مسابقات نمیتوان گفت بجز اینکه یک کت عادی با رنگ صورتی به قهرمان مسابقات خواهد رسید. فقط می‌شود گفت قهرمان این مسابقات حق دارد خوشحال باشد که با یک کت صورتی رنگِ روشن به خانه برنمیگردد.

مسابقات مسترز The Masters

می‌رسیم به مسابقات مسترز، مهمترین تورنمت گلف جهان که در ایالت جورجیای آمریکا و در زمین گلف Augusta National Golf Club برگزار میشود. کت سبز رنگ قهرمان این مسابقات که تبدیل به شمایل اصلی گلف و گلف بازی شده را گویا باید به عنوان نماد همیشگی قهرمان گلف ببینیم و بشناسیم.

به این ترتیب نگاهی به ژاکت و کت قهرمانان گلف در تورنمت‌های معروف دنیا انداختیم. شهر آیلند با دهکده گلف و زمین گلف 18 حفره‌ای که در حال تکمیل آن است امیدوار است روزی بتواند تورنمتی در حد و اندازه‌های این مسابقات را پایه گذاری کند و سپس تصمیم بگیرد که به قهرمانش چه رنگ و طرح کتی بدهد.

منبع

رشد توریسم پزشکی و تاثیری که بر روی سلامت و مراقبت‌های پزشکی خواهد گذاشت.

یکی از رو به رشدترین بخش‌های توریسم و گردشگری در جهان، گردشگری سلامت است. کشورهای مختلفی در جهان به عنوان مراکزی مهم و باکیفیت برای ارائه خدمات پزشکی به گردشگران کشورهای مختلف، شناخته و معروف شده‌اند. خدمات بهتر، هزینه کمتر و مراقبت‌های بعد از عمل از عواملی هستند که ترجیح گردشگران را برای دریافت خدمات پزشکی به دنبال خواهند داشت. در این مقاله وبلاگ آیلند تاثیر گردشگری سلامت را بر روی توریسم پزشکی و گردشگری سلامت بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

هزینه‌های درمان و سلامت

با توجه به اهمیتی که شما برای سلامت خودتان قائل هستید ممکن است فکر کنید که رفتن پیش دکتر و ویزیت توسط او روند ساده و در دسترسی است اما متاسفانه همیشه باید مواظب هزینه‌ها و خرج‌هایی که سلامت برایمان می‌تراشد باشیم. به عنوان مثال در کشوری همچون ایالات متحده آمریکا بسیاری از مردم امکان دسترسی به خدمات پایه‌ای (یا حتی خدمات اضطراری که برای نجات جان بیمارها لازم است) را ندارند. این مشکل برای افرادی که از هیچ بیمه درمانی بهره نمی‌برند بسیار حادتر است.
بر اساس گزارشی که شبکه بلومبرگ تهیه کرده بود ایالات متحده آمریکا جایگاه پنجاهم را در جهان برای پوشش خدمات درمانی دارد. این آمار در حالی وجود دارد که 17 درصد از تولید ناخالص ملی آمریکا از طریق خدمات درمانی و بهداشتی تامین میشود، پس چگونه است که صنعتی با چنین سودآوری نتوانسته جایگاه بهتری برای آمریکا به دست بیاورد؟
البته که یک جواب مشخص و دقیق برای این مسئله وجود ندارد و زنجیره‌ای از عوامل باعث شکل گرفتن چنین مشکلی برای آمریکایی‌ها شده است. شهروندان آمریکا هم برای برطرف کردن این مشکل شروع به سفرهای سلامت به کشورهای دیگر کرده‌اند. بر اساس خدمات و دوری و نزدیکی دکترها و مراکز درمانی، توریسم سلامت می‌تواند برای بیماران بسیار مفید و کارآمد باشد. هرچند که این مسئله برای آمریکایی‌ها یک مشکل و نقص است اما برای دیگر کشورها فرصتی بسیار مناسب است.
برای اینکه بفهمیم چرا در آمریکا این مسئله تبدیل به یک وضعیت ناخوشایند و بحرانی شده است باید ببینیم چرا آمریکایی‌ها در کشورهای دیگر به دنبال درمان و خدمات پزشکی می‌گردند. گاهی اوقات این اتفاق بخاطر هزینه‌های مالی می‌افتد اما گاهی هم بخاطر در دسترس بودن (یا نبودن) خدمات و حتی مراقبت‌های عمومی است که مسئله سفرهای سلامت پیش می‌آید. در ادامه دلایل مختلفی را که باعث می‌شود شهروندان آمریکایی به سفرهای درمانی رو بیاورند را تشریح می‌کنیم. با توجه به این شرایط و دلایل میتوان زمینه‌های مختلفی برای پذیرایی و خدمت رسانی به بیماران کشورهای مختلف را پیش‌بینی کرد و از این فرصت اقتصادی استفاده‌های لازم را برد.

مشکلات فرهنگی و مراقبت‌های پزشکی

اخیرن سرنا ویلیامز Serena Williams تنیس باز قهرمان جهان و بیانسه Beyonce خواننده معروف پاپ بخاطر زایمان‌هایی که انجام دادند به سرخط خبرها آمدند. این خبرها یک مشکل اساسی را در سیستم بهداشتی آمریکا دوباره به فضای رسانه‌ای کشاند و آن هم فوت مادران باردار هنگام زایمان و پس از زایمان در آمریکا است که نرخ آن برای یک کشور توسعه یافته همچون آمریکا بالاتر از حد معمول است. زنان معمولن راجع به سختی‌ها و دشواری‌هایی که هنگام زایمان و پس از آن برایشان پیش می آید صحبتی نمی‌کنند و صحبت‌های ویلیامز و بیانسه درواقع بیانیه‌ای از طرف تمام آنها بود که توجه‌ها را به خود جلب کرد.
این اتفاق همچنین باعث پیش آمدن مبحث بهبود مراقبت‌های پزشکی و تغییر رفتارهای فرهنگی در برخورد با نژادهای مختلف و رنگین پوستان شد. طبق اعلام National Women’s Law Center زنان سیاه پوست بیشتر علاقمند به تشریح و بازگویی تجربیاتشان از زایمان هستند چرا که آنها بخاطر رنگ پوستشان با مشکلات بیشتری روبه رو هستند. طبق این گزارش مادران سیاه پوست زمان کمتری را برای صحبت و حمایت از طرف دکترها دریافت می‌کنند. بنابراین رنگین پوستان و تبعیضی که نسبت به آنها صورت می‌گیرد یکی از زمینه‌هایی است که میتوان از آن برای پذیرایی از بیماران و ورود ارز به داخل کشور از آن استفاده کرد.

همه جا تجهیزات لازم و کافی برای مراقبت‌های پزشکی وجود ندارد

در برخی از موارد درمانی، جراحان و متخصصان احتیاج به مراقبت‌های اختصاصی توسط فردی دارند که آن تخصص در بُرد پزشکی بیمارستان (و حتی شهرشان) پیدا نمیشود. این کمبود نیرو باعث انجام شکل دیگری از توریسم پزشکی میشود که نه بخاطر هزینه یا مشکلات فرهنگی (رفتارهای نامناسب با رنگین پوستان) صورت می پذیرند. در این نوع از گردشگری درمانی، بخاطر کمبود فرد متخصص است که سفر پزشکی انجام میشود. برخی از جراحی و درمان‌ها هم به دانش و تخصصی فوق العاده بالا نیاز دارند که همه جا یافت نمیشود و این هم نمونه دیگری از کمبود نیروی متخصص و لزوم سفر توسط بیماران است. این مورد هم زمینه را برای جذب بیماران و ارائه خدمات به آنها ایجاد میکند.

مشکل اصلی، هزینه‌های درمان

خیلی از مواقع افراد عادی دکتر رفتن و چک آپ کردن را پشت گوش می‌اندازند که دلیل آن بی اطلاعی از میزان هزینه و ویزیتی است که باید بپردازند. نگرانی راجع به هزینه‌های بالای درمانی یکی از مواردی است که خیلی از مواقع باعث تشدید وضعیت و بیماری افراد عادی میشود. بدهی‌های پزشکی قبلی آنها نیز میتواند یکی از دلایلی باشد که مانعی برای دکتر رفتن آنها شود. طبق گزارشی که سایت Healthcare in America ارائه کرده است هزینه‌های بیش از حد مراقبت‌های درمانی و پزشکی در ایالات متحده آمریکا، افراد را مجبور به توریسم گردشگری و دریافت خدمات درمانی در کشورهای دیگر میکند. در نمودار زیر میتوانید میزان رشد سفرهای آمریکایی ها برای دریافت خدمات پزشکی را مشاهده کنید.

دهکده سلامت آیلند با قرار گیری در منطقه ویژه اقتصادی ایرانیان و استفاده از مزایای آن و همچنین نزدیکی به فرودگاه بین المللی امام خمینی، زمینه و استعداد فوق العاده ای برای بهره بردن از گردشگری پزشکی دارد. این دهکده پس از تکمیل و با در اختیار داشتن جمعی از بهترین پزشکان و متخصصان درمانی ایرانی میتواند خدمات کامل و باکیفیتی را در اختیار بیماران قرار دهد.

شبیه ساز موتورسواری خانگی بزودی وارد بازار خواهد شد

بسیاری از ایده‌های خلاقانه و تکنولوژی‌های پیشرو بر اساس علاقه و هیجان افراد مختلف شکل گرفته اند. شبیه سازهای موتورسواری نیز از این قاعده مستثنی نیستند و علاقمندان و عاشقان رانندگی زیادی را به فکر طراحی و تولید وسایلی برای تمرین بدون خطر یک مسابقه موتورسواری انداخته اند.

ما در شهر آیلند با تهیه دستگاه شبیه ساز موتورسواری گامی در جهت آموزش این مهارت برداشته‌ایم. علاقمندان به موتور سواری میتوانند علاوه بر استفاده از پیست‌های آیلند، با حضور در این کلاس‌ها مهارت رانندگیشان را بالا ببرند و خودشان را برای روبه رو شدن با حوادث و موقعیت‌های واقعی آماده کنند. با وبلاگ آیلند همراه باشید تا نکاتی راجع به استفاده و کاربرد شبیه سازهای موتورسواری در دنیا را با هم مرور کنیم.

شبیه سازهای موتورسواری خانگی

با قولی که یک کمپانی اسپانیایی داده است بزودی شبیه ساز موتورسواری خانگی وارد بازار خواهد شد و شما می‌توانید هر روزی که خواستید در مسابقات موتورسواری شرکت کنید، حتی در روزهای بارانی!

شبیه سازهایِ موتورسواری اولیه با زین موتورسواری و صفحه‌ای روبه روی آن که تصویر مقابل موتورسوار را نشان میداد آغاز شدند. ترمز و گاز هم بر روی بدنه همان بدنه وصل شده بود و موتورسوار میتوانست از روی آن گاز بدهد یا ترمز کند. این نمونه‌های اولیه بخاطر کم بودن تولید کنندگان و رقابتی نشدن محصول دارای قیمت‌های بالایی بودند و استفاده از آنها هزینه‌های بالایی برای افراد عادی داشت اما با گذر زمان و حضور شرکت‌های مختلف، تولید این دستگاه ها بیشتر و بیشتر شد تا امروز که حتی قول شبیه ساز خانگی از طرف کمپانی‌های مختلف داده میشود.

شبیه سازها مانند بازی‌های ویدیویی هستند که شما کنترل ماشین یا موتورتان را به دست می‌گیرید و گاز می‌دهید یا ترمز می‌گیرید. تصویر مسیر رانندگی بر روی تلویزیون روبه روی شما می‌افتد و متوجه می‌شوید چه شرایطی روبه روی شماست و به چه سمتی میروید. برای کسانی که اولین بار به رانندگی با موتورسیکلت می پردازند استفاده از شبیه ساز یکی از بهترین انتخاب‌های ممکن است.

شبیه سازها وسایل ایمنی هستند که به علاقمندان امکان می‌دهند موقعیت‌های سخت و خطرناک را بارها و بارها تجربه کنند بدون اینکه خطری واقعی آنها را تهدید کند. درواقع استفاده از شبیه ساز فرد تعلیم گیرنده را در یک موقعیت خطرناک ولی در یک محیط کنترل شده قرار میدهد. همچنین شبیه سازها با کاهش استرس و هیجان علاقمندان می‌توانند آموزش بهتر و مفیدتری هم برای آنها داشته باشند.

شما مجروح نمی شوید و تصادف هم نمی توانید بکنید و این برای کسی که تازه میخواهد کارش را شروع کند بهترین انتخاب است. حتی اگر شما یک موتورسوار حرفه‌ای باشید باز هم شبیه سازها میتوانند به شما کمک کنند و در شرایط سخت و خطرناک قرارتان بدهند. تمرین مداوم و تجربه پیاپی چیزی است که به هر کسی کمک میکند تا توانایی ها و مهارت‌هایش را بالا ببرد.

شبیه سازهای گران قیمت و سطح بالاتر اکنون از وسایل مختلفی برای واقع نمایی بیشتر و ایجاد توهم واقعی بودن در رانندگان استفاده می‌کنند. این سخت افزارها به همراه نرم افزارهای گوناگون که مختص این کار طراحی می‌شوند برای آموزش علاقمندان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در نمونه‌های جدید و پیشرفته شبیه ساز، راننده میتواند با دیگر راننده‌هایی که در سطح خیابان و جاده‌های مجازی در حال موتورسواری هستند مسابقه دهد و با آنها ارتباط داشته باشد. با ایجاد چنین شرایطی راننده‌ها می‌توانند در مورد انتظارترین موقعیت‌های تصادف و برخوردی که در خیابان‌ها برای آنها پیش خواهد آمد قرار بگیرند. هوش مصنوعی پشت این نرم افزارها می‌تواند بر اساس اطلاعات و داده‌های مختلفی که از شرایط واقعی خیابان‌ها به دست می‌آورد، مورد انتظارترین موقعیت‌های تصادف را به خوبی طراحی و شبیه سازی کند.

آزمایشی که در سال 2015 بر روی دو گروه از موتورسوارها انجام شد به خوبی فایده و کارکرد شبیه سازها را نشان داد. در این آزمایش رانندگی و توانایی‌های دو گروه با یکدیگر مقایسه شد. گروه کنترل یک سال پیش از این با دستگاه‌های شبیه ساز تمرین کرده بودند اما گروه دیگر تجربه کار با شبیه ساز را نداشتند. گروه کنترل در طول آزمایش توانایی بیشتری برای جلوگیری از تصادف و کنترل بهتر موتورسیکلت از خود نشان دادند. همچنین آنها نسبت به تستی که سال گذشته درمورد توانایی شان برای کنترل موتورسیکلت گرفته شده بود هم عملکرد بسیار بهتری نشان دادند که این مسئله در مقایسه با گروه دیگر به وضوح قابل مشاهده بود.

کشورهای مختلف دنیا با خرج هزینه های بسیار بالا در پی کم کردن تصادفات جاده‌ای هستند. مرگ و میرهای جاده‌ای یکی از هزینه برترین اتفاقاتی است که برای هر دولت و کشوری می‌تواند اتفاق بیفتد. اتحادیه اروپا طی برنامه‌ای مدون پیشبینی کرده بود که تا سال 2010 باید نرخ تصادفات جاده ای 50 درصد کمتر از یک دهه پیش شود (منبع). آمارها نشان میدادند که حوادث جاده‌ای که برای موتورسوارها پیش می آید بسیار بالا است و شامل درصد بزرگی از مرگ و میرها در کشورهای اروپایی میشود. در چنین شرایطی شبیه سازهای موتورسواری بسیار به کمک دولت‌ها می‌آیند. بنا بر همان دلایلی که در بالا به آنها اشاره کردیم شبیه سازها وسایلی ارزان قیمت و بسیار کارآمد هستند که میتوانند سطح توانایی و مهارت رانندگی افراد عادی را افزایش دهند. این هم یکی از عواملی است که سرمایه گذاری در زمینه طراحی و توسعه سیستم‌های شبیه ساز را سرعت بخشیده است.

شبیه سازها در آیلند و آموزش رانندگی

هیات اتومبیل رانی و موتورسواری آیلند به عنوان یکی از فعال‌ترین و قدرتمندترین بخش‌های آیلند، همگام با تکنولوژی های روز دنیا گام برمیدارد. ما در آیلند علاوه بر آماده کردن پیست و برگزاری انواع رشته‌های موتورسواری، با تهیه دستگاه‌های شبیه ساز توانسته‌ایم فضا را برای آموزش و کسب تجربه علاقمندان آماده سازیم. این کلاس‌های آموزشی که به همراه رانندگان و مربیان حرفه‌ای موتورسیکلت سواری و توصیه ها و راهنمایی های آنها برگزار میشود میتواند به میزان زیادی در انتقال تجربه به رانندگان تازه کار موثر باشد.

علاوه بر مسائل آموزشی، این دوره‌ها می‌توانند در ایجاد فضای شاد و هیجان انگیز نیز مفید واقع شوند. آیلند امیدوار است از رهگذر آموزش و ایجاد فضای تخلیه هیجان علاقمندان به موتورسواری و سرعت بتواند از میزان تصادف و حوادث خیابانی و جاده‌ای کم کند.

چند اشتباهی که در پیست‌های کارتینگ باید از انجام آنها اجتناب کنید. در پیست‌های کارتینگ روباز و سرپوسیده قوانین و اصول مختلفی حکمفرما است که برای حفظ امنیت و تجربه لذت بیشتر رانندگان تهیه و تنظیم شده است. ممکن است شما در پیست‌های مختلف و با ماشین‌های مختلف توانایی زیادی برای رانندگی داشته باشید اما در پیست‌های سرپوشیده کارتینگ وضعیت فرق می‌کند. در این مقاله وبلاگ آیلند با شما نکاتی را به اشتراک می‌گذاریم که برای امنیت و لذت بیشتر رانندگان کارتینگ تهیه شده است. در ابتدا چند اشتباه که کارت‌سواران تازه‌کار (و حتی با تجربه‌ها) آن را مرتکب می‌شوند و پس از آن هم چند قانون کلی که در پیست‌ها وجود دارد. با ما همراه باشید.

اولین اشتباه: پدال گاز را تا انتها فشار دادن

یکی از اشتباهات بزرگ کارت سوارهای تازه کار این است که پای خود را تا انتها روی پدال گاز فشار میدهند و وقتی که احتیاج به کم کردن سرعت دارند پای خود را با تمام فشار روی پدال ترمز میگذارند. به جای این کار شما میتوانید وقتی که به پیچ  میرسید بصورت طبیعی و با گاز دادن کمتری از سرعت کارت خود کم کنید، و دیگر لازم نیست وقتی احتیاج به کم کردن سرعت دارید پای خود رو به پدال گاز بکوبید. وقتی که شما با این شرایط کنار بیایید و این تکنیک رو به خوبی یاد بگیرید میتوانید در پیچ های پیست کارتینگ عملکرد بهتری از خودتان بروز بدهید.

اشتباه دوم: دست تان را بیرون از کارت بگیرید

این مورد شاید بیش از حد بدیهی بنظر برسد اما کارت سوارهای تازه کار خیلی از مواقع سعی میکنند که دست دوستشان را که در کارتی دیگر در حال رانندگی است بگیرند. این کار نه تنها باعث میشود که مسابقه شما به سرعت به پایان برسد (از مسابقه خارج بشوید) بلکه ممکن است باعث جراحت شدید شما هم بشود. همانطور که در شهر بازی ها و هنگام سوار شدن به وسایل پُر ریسک به شما میگویند که همیشه دست و پاهایتان را داخل کابین نگه دارید، اینجا هم باید مراقب باشید که این توصیه را فراموش نکنید.

اشتباه سوم: بی توجهی به پرچم های ایمنی

در پیست های کارتینگ از پرچم های مختلفی استفاده میشود. بعضی از آنها ابتدا و انتهای مسیر را مشخص میکنند و برخی دیگر مربوط به هشدارهای ایمنی هستند. یکی از بزرگترین اشتباهاتی که ممکن است شما در مسیر کارت سواری انجام دهید این است که به این پرچم ها بی توجهی کنید. اگر زمانی که یک پرچم قرمز را که به عنوان نشانه ایستادن به اهتزاز درآمده ببینید و نسبت به آن بی توجهی کنید ممکن است با عواقب ناخوشایندی روبه رو شوید. عواقبی همچون اینکه دیگر هیچوقت علاقه ای به گذاشتن پایتان در پیست کارتینگ نداشته باشید!

حالا قوانینی که برای ورود به پیست های کارتینگ وجود دارد را با یکدیگر مرور میکنیم. این قوانین تقریبن در تمام پیست ها وجود دارد و لازمه ورود علاقمندان و رانندگان است.

یکی از نخستین قوانین برای کارت سواران بزرگ سال ارتفاع قد آنها است. یک بزرگسال حداقل باید 135 سانت (یا 52 اینچ) بلندی قامت داشته باشد که بتواند کارت سواری کند.

حداقل 10 سال سن لازم است که یک علاقمند سوار ماشین های کارت سواری بزرگسالان شود.

حداکثر وزنی که یک ماشین کارت میتواند تحمل کند 200 کیلوگرم است پس اگر وزنتان بیشتر از این عدد است بهتراست به فکر رانندگی با ماشینی دیگر باشید.

اگر قد شما بیشتر از 214 سانتیمتر (7 فوت) باشد هم نمیتوانید در ماشین های کارت جا بشید و بهتراست که دنبال ورزش های مناسبتری مثل بسکتبال باشید.

وقتی که سوار کارت میشوید باید حتمن کمربند ایمنی خود را بسته باشید. حتی برای چند لحظه هم نمیتوانید با کارتی که کمربند ایمنی اش را نبسته اید حرکت کنید.

رضایت والدین برای کارت سواری افراد زیر هجده سال لازم و ضروری است. رضایت کتبی.

کفش مناسب و مخصوص کارت سواری یکی دیگر از چیزهایی است که باید آن را پوشیده باشید. کفش پاشنه بلند، دمپایی، صندل یا پای برهنه جزو مواردی است که نمیتوانید با آنها سوار یک کارت شوید.

هیچ لباس شنل مانندی هم نمیتوانید بپوشید. گردن بند یا شال بلند هم یکی دیگر از موارد ممنوعیت در کارت سواری است.

اگر موهای بلندی دارید هم باید آنها را ببندید. قرار نیست باد در موهایتان بپیچد!

مسلمن هنگام مصرف مشروبات الکی هم نمیتوانید کارت سواری کنید. در صورتی که مسئولان پیست احساس کنند شما الکل مصرف کرده اید از شما تست الکل خواهند گرفت.

احتیاجی هست که راجع به لزوم پوشیدن کلاه ایمنی هم بگوییم؟ شما می توانید کلاه ایمنی خودتون را بیاورید و از مجموعه سوپرکارت کلاه نگیرید ولی باید این نکته را یادتان باشد که کلاه باید تمام صورتتان را بپوشاند.

همه کارت سوارهای تازه کار یک جلسه معارفه و آشنایی با قوانین را خواهند گذراند. بدون گذراندن این جلسه توجیهی کوتاه شما نمی توانید سوار کارت بشوید.

هرگز روی مسیر کارت سواری متوقف نشوید مگر اینکه یکی از اعضای پیست به شما اجازه دهد یا شما را به سمت نقطه ای خاص راهنمایی کند.

افرادی با مشکلات قلبی نباید سوار کارت شوند.

زنان باردار نمیتوانند کارت سواری کنند.

اینها مواردی است که شما در هنگام ورود به پیست های سوپرکارت باید به آنها توجه کنید و رعایتشان کنید. قطعن با رعایت این موارد میتوانید تجربه ای لذت بخش و جذاب از کارت سواری و هیجان رانندگی را داشته باشید.

مجموعه سوپرکارت آیلند با فراهم کردن محیطی امن و خانوادگی منتظر شما است تا این تجربه را در اختیارتان قرار دهد.

تاریخچه گلف به عنوان یکی از قدیمی ترین ورزش های دنیا بسیار غنی و متنوع است. اگرچه راجع به ریشه پیدایش ورزش گلف نظرات متفاوتی وجود دارد اما راجع به همه گیر بودن و گسترش گلف بین تمام کشورهای دنیا شکی وجود ندارد. شما شهر و کشوری را نمیتوانید پیدا کنید که در آن مجموعه گلف وجود نداشته باشد.

با وبلاگ آیلند همراه باشید تا نکات مختلف و جالبی را درمورد این ورزش آرامش بخش و همراه با تمرکز مرور کنیم.

• ساموئل ال جکسون Samuel L. Jackson یکی از مشهورترین بازیگران سینمای دنیا (بازیگر فیلمهایی همچون داستانهای عامه پسند Pulp Fiction و جانگوی از بند گریخته Django Unchained) اشتیاق و اعتیاد عجیب و غریبی به بازی گلف دارد. درواقع یکی از بندهای ثابت قراردادهای او برای هر فیلمی این است که به او اجازه هفته ای دو بار بازی گلف در حین فیلمبرداری را بدهند.
• پیش از مسابقات مستر سال 1957، داگ فورد Doug Ford نه تنها پیروزی خودش در مسابقات را پیش بینی کرد بلکه حتی امتیاز 283 را که در پایان بازی به دست آورد را نیز پیش بینی کرده بود. شاید هم فورد رابطه دوری با نوستراداموس داشته است!
• فیل میکلسون Phil Mickelson به عنوان یکی از بهترین چپ دستهای تاریخ گلف شناخته می‌شود اما جالب است بدانید که او راست دست به دنیا آمده است. میکلسون هنگامی که با پدرش گلف تمرین میکرد آنچنان از تجربه ضربه زدن با دست چپ لذت برد که هیچوقت وارد باشگاه راست دست‌ها نشد.
• دوایت آیزنهاور، جان اف کندی و باراک اوباما تنها تعدادی از رئیس جمهوران آمریکا هستند که به گلف علاقه بسیاری داشتند اما به عنوان یک علاقمند افراطی باید از وودرو ویلسون نام ببریم. او حتی در زمین های پوشیده از برف هم به بازی گلف می پرداخت و برای اینکه بتواند توپ را پیدا کند از توپ‌های سیاه رنگ استفاده میکرد.
• تا امروز گلف یکی از دو ورزشی است که بر روی ماه برگزار شده است! آلن شپرد Alan Shepard سرنشین سفینه آپولو 14 در ششم فوریه 1976 با لباس فضانوردی و بر روی ماه با یک چوب six-iron به توپ گلف ضربه ای زد.
• برای میلیون‌ها نفر در سرتاسر دنیا سلن دیون Celine Dion با صدای جادویی اش شناخته میشود اما شاید تعداد کمی از این افراد راجع به علاقه شدید این خواننده محبوب به گلف هم خبر داشته باشند. علاقه او چنان است که حتی زمین گلف اختصاصی به اسم تریبون Terrebonne در کبک کانادا هم دارد.
• سن و سال فقط یک عدد هست. شما احتمالن این جمله را به دفعات شنیدید. یک پیرمرد 90 ساله در حدود 90 حفره را در یک راند بازی میکند. یک 66 ساله دیگر در روز تولد 66 سالگیش همین تعداد حفره را بازی کرده است. اما هیچ کدام اینها با رکورد عجیب و غریب کرمیت دانهل Kermit Dannehl برابری نمیکند. او در سالهای یائسگی خود 1138 راند گلف بازی کرد! پس بیایید قبول کنیم که سن فقط یک عدد هست.
• اب اسمیت Ab Smith زمانی که در سال 1889 در آتلانتیک سیتی در حال بازی گلف بود ضربه ای به توپ زد که خودش آن ضربه را ” bird of a shot” نامید. تعریفی که او از ضربه اش کرد در گذر زمان تبدیل به یکی از مشهورترین اصطلاحات گلف شد، birdie.
• اگر که تصمیم به پیاده روی دارید بهتر است با بازی در زمین هجده حفره کارتان را پیش ببرید. در این صورت شما نه تنها حدود چهار مایل پیاده روی سخت خواهید کرد بلکه دو هزار کالری هم خواهید سوزاند. برای مقایسه خوب است بدانید که گلف بازانی که سوار بر ماشین گلف جابجا میشوند تنها 1300 کالری می سوزانند.
• در راند نهایی مسابقات قهرمانی Welch’s/Circle سال 1997، آلیس میلر Alice Miller توانست رکورد سریع ترین بازی گلف با هجده حفره به نام خودش ثبت کند. این خانم گلف باز که این ورزش را به صورت حرفه ای دنبال میکند و 9 عنوان قهرمانی در مسابقات حرفه ای دارد توانست در آن سال هجده حفره را در زمان یک ساعت و 26 دقیقه و 44 ثانیه به اتمام برساند.
• یک دیوانه واقعی گلف! از اول ژانویه تا 31 دسامبر 2010 ریچارد لوئیس به رکورد بیشترین بازی گلف در یک بازه زمانی دست پیدا کرد. او در این مدت توانست 11 هزار حفره را بازی کند! برای این کار لوئیس تمام حفره های زمین های گلف در اروینگ، تگزاس و هتل چهار فصل و کلوب های این ایالت را به اتمام رساند.
• در میانه های جنگ جهانی دوم Augusta National Golf Club در ایالت جورجیای آمریکا درهای خودش را به روی گلف بازها بست و تغییر کاربری داد. مدیر این مجموعه برای کمک به تامین مایحتاج سربازان حاضر در میدان های نبرد به پرورش بوقلمون و گاو در زمین های گلفش پرداخت. مسابقات مسترز تا سال 1946 در این زمین برگزار نشد. در این سال هرمان کیزر Herman Keiser برنده تنها جام قهرمانی زندگیش شد. او توانست بن هوگان Ben Hogan را تنها با یک ضربه شکست دهد و قهرمان اولین دوره مسابقات مسترز پس از جنگ جهانی دوم شد.
• در شمالی ترین منطقه کانادا هم هر سال یک فستیوال گلف برگزار میشود، البته فستیوالی با شرایط خاص. در جشنواره 9 حفره ای Toonik Tyme Festival که معمولن در هوای زیر صفر درجه برگزار میشود، گلف بازها روی زمین یخی و با توپ های فلورسنت و با ترس و احتیاط برای اینکه زمین نخورند گلف بازی می‌کنند!

البته که جذاب ترین نکته راجع به گلف، بازی کردن گلف است و تا وقتی که تجربه یک بار حضور در زمین گلف و دست گرفتن چوب گلف رو نداشتید نمی‌توانید با ما موافقت کنید. ما در مجموعه گلف آیلند شرایطی رو مهیا کردیم تا تمام اهالی تهران و استان های اطراف مانند اراک بتوانند به زودی چنین لذتی را تجربه کنند. زمین گلف آیلند تنها زمین هجده حفره ای ایران است.

ماشین های آفرود سواری Off-Roading و موتورکراس ها آنقدرها هم که میگویند برای طبیعت بد نیستند.

هر وقت که مقاله ای راجع به یک وانت truck یا موتورکراس dirt bike یا ماشین آف رودسواری off-road vehicle منتشر میشود، عده ای از خوانندگان شروع به اعتراض میکنند. در واقع آفرود سواری دقیقن آن چیزی نیست که بسیاری از مردم راجع به آن فکر میکنند. آنها مسئولانه راجع به محیط زیست و منابع طبیعی نگران هستند و میترسند که آفرود سوارها به طبیعت آسیب های جبران ناپذیر بزنند اما ما فکر میکنیم که نگرانی آنها بی مورد است. با این مقاله همراه باشید تا به شما بگوییم چرا احتیاج نیست زیاد نگران ضربه زدن آفرود و علاقمندان آفرود به طبیعت باشیم.

آفرود سوارها Off-Road همیشه به طبیعت نمیروند

احتمالن بزرگترین سوتفاهم راجع به آفرودسوارها این هست که فکر میکنیم آنها راه می افتند و هر جایی که دلشان خواست ماشین سواری میکنند، خوب بیایید منصف باشیم و شفاف سازی کنیم که واقعن اینطور نیست. تقریبن تمام رانندگی و مسیرهای رانندگی آفرودسوارها در جاده ها و مسیرهای مشخص trails یا مناطق ویژه special off-highway vehicle (OHV) areas صورت می پذیرد. درواقع آف هایوی off-highway اسم دقیق تر و مناسب تری برای مجموعه ورزش آفرود است.

سم لوگان Sam Logan و مولی چیاپتا Molly Chiappetta که در موسسه غیرانتفاعی Stay the Trail Colorado که در زمینه بهبود حس مسئولیت پذیری آفرودسوارها فعالیت میکند کار میکنند. آنها می گویند ماندن در مسیرهای مشخص، مهمترین کاری است که رانندگان میتوانند برای جلوگیری از ضربه زدن به طبیعت انجام دهند. (آنها همچنین اضافه میکنند که خوشبختانه بیشتر رانندگان این مورد را رعایت میکنند) آمار دقیق و مطمئنی راجع به کسانی که از مسیرهای طراحی و مشخص شده خارج میشوند وجود ندارد اما چیاپتا میگوید حتی یک درصد از رانندگان هم اگر این کار را بکنند اسم تمام آفرودسوارها را خراب میکنند.

چیاپتا میگوید بسیاری از مسیرها در یک دهه اخیر مشخص شده اند. بعضی از آنها در قرن 19 مسیر رفت و آمد واگن و ارابه بودند. خاک این مسیرها کوبیده شده و سفت است و برای تحمل وزن ماشین های آفرودسوار مشکلی ندارد. رانندگان آفرود میتوانند در این مسیرها بدون ترس از خراب کردن و ضربه زدن به طبیعت رانندگی امن و ایمنی را انجام دهند.

“اگر یک طبیعت گرد hiker در گوشه ای از طبیعت آتشی روشن کند مردم دنیا به این نتیجه نمیرسند که طبیعت گردی کار اشتباه و خطرناکی است.” دوان تیلور Duane Taylor مدیر اجرایی موسسه National Off-Highway Vehicle Conservation Council این جمله را بیان میکند. باید به یاد بیاوریم که سال گذشته یک نوجوان طبیعت گرد آتش بزرگ و مهیبی را در ایالت ارگان با افروختن یک آتش کوچک ایجاد کرد که با اسم  Eagle Creek Fire شناخته شد اما شما نمیتوانید واکنش های منفی ای را نسبت به طبیعت گردها و مقالات طبیعت گردی پیدا کنید.

ردپای انسان در طبیعت Environmental Footprint آنقدرها هم که فکر میکنید بد نیست.

تا اینجا مشخص کردیم که حرکت آفرودسوارها آنقدر هم که در افکار عمومی نسبت به آن بدبینی وجود دارد بد نیست اما سوالی که ممکن است پیش بیاید این است که سوختن بنزین و گازوئیل در طبیعت چه تاثیری بر روی آن دارد؟

به طور میانگین در هر 20 کیلومتر آفرودسواری 4 لیتر بنزین مصرف میشود. در هر مسافرت آفرود هر راننده تقریبن 160 کیلومتر رانندگی میکند. بر اساس محاسبه ای که سایت Carbon Footprint برای مصرف کربن به هر کاربر ارائه میکند (بدون محاسبه مسیری که تا رسیدن به فضای آفرودسواری مصرف میکنم) هر ماشین 08. تُن دی اکسید کربن منتشر خواهد کرد.

حالا باید شما به این نکته توجه کنید که سفرهای آفرود گاه به گاه انجام میشوند اما بصورت دائمی در حال رفت و آمد به خانه دوستان و فامیل، سوار هواپیما شدن، رفتن به محل کار و برگشتن به خانه و تعطیلات و سفرهای تفریحی هستید. برای مقایسه کافی است بدانید میزان انتشار دی اکسید کربنی که هر سفر هوایی به ازای هر نفر ایجاد میکند بصورت میانگین 44. تُن است.

شمایی که در حال خواندن این مقاله هستید هم اندازه آفرودسوارها دی اکسید کربن منتشر میکنید

بر اساس اطلاعاتی که وب سایت I’m not alone منتشر کرده است تعداد زیادی از شهروندان آمریکایی از جاده های آفرود برای شکار یا ماهیگیری استفاده میکنند. در حالت کلی رانندگان آفرود تفریحات و سفرهای بیشتری را نسبت به شهروندان عادی آمریکایی انجام میدهند که البته تمام آنها در مسیرهای آفرود نیست.

تصور کلی راجع به آفرود سوارها این است که آنها جوانانی مجرد و به دنبال خوش گذرانی در طبیعت هستند اما طبق آماری که (USFS (United States Forest Service منتشر کرده است بسیاری از این سفرها بصورت خانوادگی انجام میشود. در مورد یک سری فعالیت های طبیعت گردی و آفرود سواری هم اینگونه است که رانندگان آفرود دو برابر نرخ ملی آمریکایی ها به سفر و گشت و گردش در طبیعت می پردازند.

هدف از این مقاله متقاعد کردن شما به اینکه برای فعالیت های آف رود به طبیعت و بیابان ها بروید نیست بلکه میخواهیم با آمار و ارقام نشان بدهیم اینگونه فعالیت ها آنقدر هم که خیلی ها بصورت پیشفرض گمان میکنند زیان رساننده نیست. البته اگر علاقمند به رانندگی و آزمایش مهارت های رانندگی خود بر روی تپه های شنی و پر فراز و نشیب هستید میتوانید انتخاب های جایگزینی هم داشته باشید. انتخاب هایی که برای راحتی شما و جلوگیری از ترس و استرس نسبت به آسیب رساندنتان به طبیعت پیش بینی شده است.

پیست آفرود آیلند که در منطقه ویژه اقتصادی ایرانیان طراحی و ساخته شده برای چنین شرایطی پیش بینی شده است. پیستی حرفه ای و جذاب که توسط مشاوران و طراحان بین المللی طراحی شده و برای تجربه هیجان و شادی آماده شده است. در پیست آفرود آیلند شما میتوانید هم با ماشین های آفرود سواری و هم با موتورکراس به ورزش و تفریح بپردازید. به دلیل قرارگیری پیست در منطقه ویژه اقتصادی ایرانیان میتوانید ماشین یا موتورهای مورد علاقه تان را بدون نیاز به پرداخت حق گمرک وارد مجموعه کنید و تجربه ای فوق العاده و بی نظیر را در این پیست داشته باشید.

مسابقات قهرمانی کارتینگ دانشگاهی انگلیس یک دوره مسابقه سالانه بین دانشجویان دانشگاه های بریتانیا است که بصورت سالانه برگزار میشود. شما میتوانید عکس و ویدیوهای مختلفی از دوره های مختلف این مسابقات که با هشتگ bukc در شبکه های اجتماعی وجود دارد را مشاهده کنید. با وبلاگ آیلند همراه باشید تا نگاهی کوتاه و کلی بر تاریخچه و شرایط شرکت در این مسابقات داشته باشیم.

تاریخچه مسابقات قهرمانی کارتینگ دانشگاهی انگلیس British Universities Karting Championship

BUKC در ابتدا با عنوان IUKC (Inter Universities Karting Championship) و در سال 2001 و توسط دو دانشجو به اسامی ویل تئو Will Tew و تام باتو Tom Batho که در دانشگاه امپریال کالج لندن Imperial College London تحصیل میکردند آغاز به کار کرد.

دوره های ابتدایی IUKC توسط دو دانشجوی دیگر از دانشگاه کاردیف و ناتینگهام برای رقابت بین رانندگانی با کارت های دارای موتور چهار زمانه Four-stroke engine تعریف شده بود. قوانین این مسابقات اما در فصل 2-2001 و با حمایت Club100 که باشگاهی برای برگزاری مسابقات، بین کارت های دو زمانه است تغییر کرد.

مسابقات IUKC در سال 2-2001 تبدیل به اولین مسابقه کارتینگ دانشگاهی با حضور کارت های دو زمانه شد. در آن دور از مسابقات که با حضور 32 تیم و در 4 راند برگزار شد دانشگاه لوگبرا Loughborough University به مقام قهرمانی رسید.

در سال 2003 فرمت مسابقات با اضافه شدن راند پنجم متفاوت شد و نام مسابقات نیز به British Universities Karting Championship یا همان bukc تغییر پیدا کرد.

در سال 2018 این مسابقات با حضور 52 تیم از سرتاسر انگلستان و در 8 راند برگزار شد. 48 شرکت کننده نیز در قسمت قهرمانی تازه کاران Rookies Championship آن سال شرکت کردند.

شکل اجرایی مسابقات قهرمانی کارتینگ دانشگاهی انگلیسBritish Universities Karting Championship

BUKC از فرمت منحصر بفردی برای برگزاری مسابقاتش استفاده میکند. این مسابقات با حضور تیم های چهار نفره در چندین مرحله در تمام طول سال تحصیلی و در سرتاسر انگلستان برگزار میشود. مسابقات در دو شکل متفاوت برگزار میشود:

فرمت سرعت The Sprint Format

در این فرمت هر راننده از تیم های گوناگون باید بتواند در 25 دقیقه بیشترین میزان مسافت را طی کند. نه توقفی برای سوخت گیری انجام میشود و نه راننده ها عوض میشوند. برنده بر اساس بیشترین راندی که اعضای تیم ها در 25 دقیقه طی کرده اند معرفی میشود.

فرمت استقامتی The Endurance Format

فرمت استقامتی به این شکل است که هر کدام از تیم ها (تیم ها 4 نفره هستند) به گروه های دو نفره تقسیم میشوند. هر کدام از این گروه های دو نفره در مدت زمان های یک ساعته مسابقه خواهند داد. 2 توقف برای سوختگیری و حداقل یک بار تعویض راننده برای این گروه های دو نفره باید انجام شود. برنده مسابقه بر اساس بیشترین تعداد راندهایی که هر تیم در مدت زمان یک ساعته خود گذرانده اند مشخص خواهد شد.

این مسابقات بین تمام دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی در انگلستان برگزار میشود. هر دانشگاه میتواند بیش از یک تیم چهار نفره را در مسابقات شرکت دهد. این مسابقات یکی از مهمترین مکان هایی است که رانندگان مختلف خودشان را برای مسابقات و فضای رانندگی فرمول یک آماده میکنند.

دنیا موسوی دختر جوان ایرانی ساکن انگلستان یکی از کسانی است که در رقابت های سال 2019 حضور داشت و توانست به مقام ششمی این مسابقات برسد. مجموعه آیلند با آرزوی موفقیت بیشتر برای این دختر جوان ایرانی و دیگر ورزشکاران و علاقمندان کارتینگ، امیدوار و منتظر شنیدن خبرهای موفقیت از آنهاست.